Uzun zamandır turnuvalardaki sporcu, aile ve antrenörlerin değişik konulardaki davranışlarını gözlemliyorum. Sporcuyu, antrenörü ve aileyi elimden geldiği kadar anlamaya çalışıyorum..Son turnuvada w.o yani hükmen maç kazanma konusuna odaklandım.
Bir çok sporcu, ailesi ve antrenörün rakip sporcunun gelmemesini ve hükmen kazanmayı dilediklerine, hatta rakibinin uçak bileti sınavı vb gibi durumlarını öğrenip onun gelemeyeceği saatleri zorlamasına sıkça şahit oldum..
Aileler çocuklarının hayatlarını kolaylaştırmaya o kadar odaklanmış durumdalar ki; aman çocuğum maç yapmadan galibiyeti cebine koysun, mutlu olsun da eve güle oynaya gidelim derdindeler..
Çocuklar da okullarında, kulüplerinde ve evlerinde hayatlarının kolaylaştırılmasına o kadar alışmışlar ki “inşallah rakibim gelmez de bedavadan maç ve puan kazanırım” derdindeler..
Maalesef az da olsa bir kısım antrenörler de bu kervana ayak uydurmuş durumdalar…
Geçtiğimiz hafta oynanan hafta sonu turnuvası sırasında bir sporcum bana, rakibini bulamadığını söyledi ve ekledi, “Ne olur gelmesin, benden büyük zaten, bu maçı kesinlikle kazanamam” Peki dedim sen bu güne kadar oynadığın turnuvalarla ilgili sohbetlerde neleri anlatıyorsun ? Üç sette aldığın ya da verdiğin, veya maç puanından kaybettiğin ya da kazandığın maçları adeta tekrar yaşayarak anlatmıyor musun ? “EVET”
Geçen turnuvada rakibim gelmedi ben de hükmen kazandım diye bir macera anlattın mı ? “HAYIR” Bu sana bir şey kazandırdı mı ? “HAYIR” Seni heyecanlandırıyor mu ? “HAYIR” Kendinle gurur duymanı sağlıyor mu ? “HAYIR”
Sonuçta, çocuklarımızın hayatlarını sürekli olarak kolaylaştırmaya çalışmaktan vaz geçmeli, onlara meydan okuyacakları, mücadele edebilecekleri ortamlar yaratıp kendi başlarına bir şeyleri başarmalarına ya da başaramayıp bununla halleşmelerine olanak sağlamalıyız..
Turnuvalarda rakibe ve zamana saygı duymayıp keyfi olarak maçına geç gelenleri ayrı tutmak kaydıyla olabildiği kadar çocuklarımızın maçlarını yapmaları için çaba göstermeliyiz..
Böylece aman mutlu olsunlar üzülmesinler diyerek sporun çocuklarımıza katmasını istediğimiz değerleri de kaybetmemiş oluruz.
SERKAN ALTUN
